Helaas moesten wij vandaag beslissen om Joey (het reutje) bij de dierenarts in te laten slapen.
Het ging niet goed met hem. Hij dronk niet meer en had pijn in z'n buik. Hij huilde daarbij klaaglijk. Het leek ons beter om hem van de pijn te verlossen.
We hebben 14 dagen gehoopt dat hij het zou redden, maar helaas. Erg jammer.
Gelukkig gaat het met de 6 overige pups prima. Ze groeien goed en hebben op Joyce na allemaal de oogjes open. Ze proberen ook steeds meer op de pootjes te staan (lukt nog niet helemaal).
De warmtelamp is nu uit, want ze kunnen zichzelf inmiddels op temperatuur houden.
Jessie zorgt prima voor de puppy's. Ook voor Joey trouwens, ze had hem niet verstoten.
Ze likte hem nog steeds, e.d.
een droevig moment,zo'n kwetsbaar pupje moeten loslaten.De grootste zorg heeft niet mogen baten, dat is verdrietig.Gelukkig gaat het goed met alle andere pups.Het lijkt me moeilijk om al de emoties rond het nestje een plaatsje te geven maar hopelijk is er vanaf nu steeds meer gelegenheid om te genieten.Leuk dat Jessie zo'n lieve moeder is.
BeantwoordenVerwijderenwoorden schieten ons tekort. Hoe goed iedereen zijn best heeft gedaan heeft hij het toch niet gered. Het is verdrietig. Hij laat een leeg plekje achter. sterkte. Probeer de draad weer op te pakken. we leven met jullie mee.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor jullie reactie.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt je in 14 dagen best hechten aan zo'n klein pupje. Maar we merken dat we nu extra kunnen genieten van de 6 damespups. Geen zorgen meer.
Ach, wat een droevig nieuws, wat sneu voor Jessie ook.
BeantwoordenVerwijderenIk heb even op de link voor je fotoalbum geklikt, wat een mooie foto's allemaal. En wat zijn ze klein zeg, zo vlak na de geboorte. Je kan zien dat ze nu lekker wat steviger zijn.
groetjes, Natasja